Με την εισήγηση αυτή απορρίπτονται δύο θέσεις: η μία υπερασπίζεται την εκπαίδευση έναντι της εργαλειοποίησης και η άλλη περιορίζει την εκπαίδευση σε πολιτικό μέσο. Εναλλακτικά, αναγνωρίζει την εργαλειοποίηση ως επισφαλή αλλά αναγκαία. Ως εκ τούτου, με έμφαση στις λαϊκιστικές αρθρώσεις, η εκπαίδευση εργαλειοποιείται ως αίτημα για τη διόρθωση της έλλειψης πληρότητας του λαού ως συνόλου. Ωστόσο, τόσο η εκπαίδευση όσο και οι άνθρωποι στερούνται ολοτήτων, και είναι μέσω της άρθρωσης τους ως προσθετικά σώματα το ένα στο άλλο που βοηθούν το ένα το άλλο να είναι, αλλά χωρίς να είναι πλήρως.